Bujaki – Żelazno – Łyński Młyn - Rezerwat Źródła Łyny
Opis:
Szlak jest krótką drogą dotarcia do rezerwatu „Źródła
Łyny”. Prowadzi od stacji PKP Bujaki do samego serca rezerwatu malowniczymi
łąkami oraz lasami zdala od zabudowań i ruchlliwych ulic. W połączeniu ze
szlakiem zielonym pieszym [WM-2024-z] tworzy idealna trasę niedzielnej
wycieczki dla całej rodziny do stacji PKP Dobrzyń.
Ograniczenia w ruchu turystycznym
Na
terenie Rezerwatu Źródła Łyny wprowadzony jest zakaz poruszania się pojazdami.
Samochód można zostawić na parkingu przy drodze ze wsi Łyna do Wólki
Orłowskiej. Osoby niepełnosprawne poruszające się samochodem mają prawo
zaparkowania na parkingu położonego 500m wgłąb lasu, przy samej granicy
rezerwatu.
Stan techniczny szlaku
Opisywany szlak jest w stanie umożliwiającym bezproblemowe jego
przebycie na całej długości. Jednakże na odcinku od Bujak do Żelazna piktogramy
na drzewach stają się co raz bardziej nieczytelne w wyniku odpadania kory z
drzew w miejscu, gdzie zostały umieszczone. Piktogramy zostały zasłonięte przez nowowyrośnięte krzaki, które ograniczają
widoczność ich z odległości.
Punkty styku z innymi
szlakami
Szlak
czarny pieszy [WM-2028-s] 1,4km
Szlak
zielony pieszy [WM-2024-z] 6.3 – 6.65km , 7.7km
Fotografia:
Wykresy:
Autor opisu:
Krzysztof Kołakowski
Opis etapów szlaku
km ↓
km ↑
Opis etapu
0.00
7.70
Bujaki - stacja PKP
Pozycja GPS: 53 28,0882’N, 20
22,6561’E
Wysokość (m npm): 162
Stacja
PKP na linii kolejowej Olsztyn – Działdowo. W pobliżu miejscowości zachowane
fragmenty żelbetonowych umocnień przeciwczołgowych z czasów II wojny
światowej.
1.40
6.30
Żelazno – skrzyżowanie ze szlakiem [WM-2028-s] (czarnym pieszym)
Pozycja GPS: 53 28,4632’N, 20
23,5411’E
Wysokość (m npm): 170
Wieś
powstała w 1352 roku przez Tymo z Ostaszewa. Dawny majątek ziemski z
zabudowaniami folwarcznymi położony w północnej części gminy Nidzica, przy
szosie Witramowo – Wólka Orłowska. Wokół teren pofałfdowany. Otoczona lasami
i polami uprawnymi, od wschodu graniczy z jeziorem.
We
wsi znajduje się jednonawowy kościół p.w. św. Andrzeja Boboli wybudowanego w
1880 roku na planie prostokąta, z ciosanych kamieni polnych i cegły, kryty
dwuspadowym dachem.
3.10
4.60
Skrzyżowanie dróg leśnych
Pozycja GPS: 53 27,6334’N, 20
24,2173’ E
Wysokość (m npm): 185
„Warmia
i Mazury są obszarem dorodnych lasów, około 30% powierzchni regionu pokrywają
obszary leśne, w tym cztery puszcze.”
4.30
3.40
Bagno w lesie
Pozycja GPS:53 27,7960’N, 20
25,0855’E
Wysokość (m npm):147
4.76
2.94
Szosa: Łyna – Wólka Orłowska
Pozycja GPS: 53 27,5776’N, 20
25,2379’E
Wysokość (m npm):167
5.75
1.95
Parking przy rezerwacie Źródła Łyny
Pozycja GPS: 53 27,1132’N, 20
25,2175’E
Wysokość (m npm):169
W
tym miejscu należy pozostawić swój samochód przed odwiedzaniem rezerwatu.
Wyjątkiem są osoby niepełnosprawne, które mogą zaparkować swój samochód przed
samą granicą rezerwatu.
6.15
1.55
Granica rezerwatu
Pozycja GPS: 53 26,9236’N, 20
25,4202’E
Wysokość (m npm): 165
Rezerwat
krajobrazowo-geomorfologiczny „Źródła Rzeki Łyny” im prof. R. Kobendzy jest
rozległa doliną o stromych zboczach zajmującą 120,54 ha powierzchni. Jest
przykładem źródliskowej erozji wstecznej. Wypiętrzenia iłów mioceńskich
utworzyły tu szereg stromych cyrków piaskowych, opadających pionową ścianą ku
niżej leżacemu wąwozowi[1].
Wysączające się z iłów drobne stróżki wody tworzą liczne strumienie, które w
głębokim do 60 m wąwozie tworzą rzekę. Rezerwat porośnięty jest lasem
mieszanym typu grądu w wieku 120-140 lat, w większości są to sosna z
domieszką świerku, dębu szypułkowego oraz grabu, brzozy i osiki. Bogate jest
też poszycie. Składają się na nie liczne gatunki mchów, paproci traw i
turzyc. Stałymi mieszkańcami rezerwatu są sarny, przechodnimi jeleń i łoś.
[1]
Kazimierz Saysse-Tobiczyk, „Ziemia puszcz i jezior”, Instytut Wydawniczy „Nasza
księgarnia”, Warszawa 1975
6.65
1.05
Łyński Młyn
Pozycja GPS: 53 27,1438’N 20
25,7491’E
Wysokość (m npm):141
Zbudowany na początku biegu
rzeki Łyny. Pierwsze wzmianki o nim sięgają 1387 roku. Po spiętrzeniu wody
utworzono małe jeziorko o powierzchni 1 ha. Pierwszym właścicielem młyna był
w 1387 roku brat Zakonu Krzyżackiego komtur Johann von Baffart z Ostródy.
Początkowo w młynie mielono
zboże, później przystosowano go do przeróbki kaszy. W 1587 roku sukiennicy z
Nidzicy wykorzystywali go jako folusz do wyrobu sukna, napedzając prasy wodą.
W tym też roku młyn został spalony i trzynaście lat później został
odbudowany. Obecnie zabudowania są bardzo zniszczone, obiekt grozi
zawaleniem.
7.20
0.50
Głaz z tablicą pamiątkową
Pozycja GPS: 53 26,9554’N , 20
25,8648’E
Wysokość (m npm): 153
Głaz jest poświęcony pamięci
prof. Romana Kobendzy, wybitnego profesora SGGW w zakresie botaniki i
dendrologii, badającego również przyrodę Warmii i Mazur. Brał udział w
pracach Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego. Inicjator utworzenia wielu
rezerwatów. Rezerwat Źródła Łyny nosi jego imię.
7.70
0.00
Węzeł szlaków pieszych
Pozycja GPS: 53 26,8276N 20
25,6506E
Wysokość (m npm): 145
Połączenie ze szlakiem pieszym
zielonym [WM-2024-z], który prowadzi przez wieś Łyna do stacji PKP Dobrzyń
lub w przeciwną stronę do Olsztyna przez Orłowo, Brzeźno Łyńskie, Kurki, Ruś
i Bartążek.
(c) Oddział Warmińsko-Mazurski PTTK 2012 - kopiowanie, przepisywanie, przetwarzanie maszynowe, elektroniczne i rozpowszechnianie w całości lub we fragmentach wszystkich tekstów, zdjęć i grafik w całym serwisie bez wiedzy i zgody ich autorów zabronione.
Za stan, oznakowanie i bezpieczeństwo szlaku odpowiadają administratorzy danego szlaku. Za treść opisów odpowiadają ich autorzy. Redakcja portalu nie ponosi odpowiedzialności za stan oznakowania i stan techniczny szlaków umieszczonych w niniejszym serwisie.
Oddział Warmińsko-Mazurski PTTK w Olsztynie
[Żółty]
